Od początku życia odczuwamy potrzebę zachowania indywidualnej tożsamości. Funkcjonowanie w społeczeństwie jednak wymaga od nas pewnego kompromisu. Własną niepowtarzalność, osobistą definicję tego, kim jesteśmy, musimy pogodzić z tożsamością społeczną, oczekiwaniami grupy, do której należymy bądź chcemy przynależeć.
O czym mówią napisy na murach
Napisy i szablony są formami graffiti funkcjonującymi w przestrzeni publicznej. Ukazują to, co ważne w życiu społecznym, obrazują nastrój, jaki panuje w danym mieście.
Często komunikują treści istotne dla ich twórców. Możemy natrafić na osobiste wyznania, zachęty do podejmowania aktywności, krytykę i wulgaryzmy, a także uliczną poezję.
Intymność w fotografii
We współczesnej sztuce wizualnej coraz częściej obserwujemy zapożyczanie języka fotografii prywatnej, przede wszystkim rodzinnej, na potrzeby publicznej prezentacji. Z kolei sam aparat wykorzystywany jest jako swojego rodzaju narzędzie antropologiczne, które ułatwia prowadzenie obserwacji, eksplorację lokalnej kultury i badanie relacji międzyludzkich.
Fotografia społeczna w walce z homofobią
Wśród osób zajmujących się fotografią reportażową i humanistyczną często można zauważyć zainteresowanie losami jednostek nietypowych, wyróżniających się bądź wykluczonych – związanych z pewnym tabu. Jedną z takich grup są z pewnością osoby homoseksualne, które nawet we współczesnym świecie ciągle spotykają się z przejawami niesprawiedliwości, niezrozumienia i agresji.
Fotografia rodzinna
Fotografia osobista narodziła się na przełomie XIX i XX wieku, stopniowo stając się praktyką wielu rodzin. Z myślą o przyszłości i wspominaniu, swoje doświadczenia chcemy zachowywać w postaci obrazkowej.
Fotografujemy uroczystości i wydarzenia towarzyskie, wspólne wyjazdy, warte zapamiętania momenty życia codziennego. Rejestrujemy upływ czasu – chwilę narodzin i śmierci, kolejne urodziny. W fotografii rodzinnej często pomijamy tematy tabu i rzeczy przyziemne, a postaci przedstawiamy zgodnie z przypisanymi im rolami społecznymi.